'Wat vroeger moeizaam ging, gaat nu beter'

WOUDENBERG Onder de titel 'Laaiende Stilte' is van 17 tot en met 27 oktober in het Cultuurhuis de 'Maand van de Geschiedenis' met het thema 'Opstand' waarbij 1968 centraal staat. Demonstraties, jeugd kwam in opstand tegen de gevestigde orde en er veranderde ook in Woudenberg van alles. 'Jongeren van toen' José van Zuijlen, Kees Hoeven en Ody Honders doken in hun herinneringen.

José was in 1968 net getrouwd en in Woudenberg gekomen. Ze had toen twee kleine kinderen, gaf catechese op de basisscholen en was druk met het CDA. In 1967 nam José met andere kunstenaars het initiatief tot Projekt waar creatieve cursussen werden gegeven. Creatief bezig zijn was nog 'not done' in Woudenberg. José: ,,Als nieuwe inwoner moest je knokken, maar Projekt groeide wel, vooral de kindercursussen. We gebruikten een oud opgeknapt schoolgebouw. Later namen meer Woudenbergers deel." Na Projekt en 'Woudenberg maakt Woudenberg wijzer' ontstond in 2006 de Kunstberg dat uiteindelijk in de oude Rabobank mocht. Het Cultuurhuis ontstond. José: ,,De droom van het eerste bestuur in 1970, een bloeiend kunst en cultuurleven in Woudenberg werd na 50 jaar verwezenlijkt. Wat vroeger moeizaam ging, gaat nu beter. Er is meer contact tussen kerken en groeperingen onderling."

Ook Kees woonde destijds net in Woudenberg. ,,Als student was ik in Breda actief. Toen de opslag van kernkoppen op Soesterberg speelde ging ik dus demonstreren: Stop de Neutronenbom, het IKV en een vredeswerkgroep. Je moet niet zomaar accepteren wat op je afkomt, maar zelf sturen en beslissen. Dat we uitkwamen voor onze mening werd niet gewaardeerd. Langzamerhand werden ook kerkelijke mensen actief. In Woudenberg moet je geduld hebben om iets van de grond te krijgen. Toch lukte samenwerken redelijk. De protesten hadden succes. Er ontstond een gezamenlijk progressief Woudenberg, de Wereldwinkel en men wilde een jeugdsoos. Er was solidariteit en bereidheid om zich in te zetten. Nu leven jongeren individualistisch en communiceren met hun telefoons. Waar ze voor staan is minder duidelijk."

Net als José was de in Woudenberg geboren en getogen Ody eind jaren '60 net getrouwd, zat bij de luchtmacht en werd actief in kerkenwerk. Hij herkent de pogingen om iets op te starten: ,,Vanaf mijn 12e was ik bezig met muziek en we wilden tegen de zin van de politie een clubhuis voor de jeugd realiseren in de kassen van Schuurman. Met The Electric Strings hielden we dansavonden in de Schans en Bellevue. Later had ik een gospelband, maar dat was nog geen gewoonte in de kerk. Nu is dat meer geaccepteerd. Mijn kleinzoon doet dat ook. Als semiberoepsmilitair hoorde ik dat die bom er moest komen want anders kwamen de Russen hier, maar ook in de kerk was er geen sympathie voor de kernwapenacties."

Voor Kees en Ody was het een leuke ontdekking dat hun standpunten destijds tegenover elkaar stonden, terwijl ze nu samen in de geschiedeniswerkgroep zitten. De overeenkomst tussen de actieve Woudenbergers van weleer is dat ze zich inzetten voor hun idealen en dat er iets van verwezenlijkt werd. Ze hebben hun bevlogenheid overgebracht op hun kinderen maar denken toch dat de bereidheid zich in te zetten nu minder is bij de mensen tussen 14 en 30 jaar. Van 22 tot en met 27 oktober is de tentoonstelling over 1968 met onder andere graffitiwerkstukken en teksten van de workshops op 17 oktober. Meedoen kan nog. Op 24 oktober houdt Mees de Man een voordracht in de Oudheidkamer, op 25 oktober bespreekt Roel Janssen zijn boek '1968-You say you want a revolution' en op 26 oktober is de afsluiting de idealen van 1968 en nu. Meer informatie: Kees Hoeven, 0644448785, www.cultuurhuiswoudenberg.nl.