Oliebollen, appelflappen en vuurwerk
Er hebben zich, volgens ingewijden, dit jaar opmerkelijk veel oliebollenbakkers bij de gemeente gemeld voor een verkooppunt in Scherpenzeel. Kennelijk ziet men in dit dorp, waar toch echt geen gebrek lijkt aan warme bakkers, flinke handel. Het verstrekken van vergunningen levert vast ook wat op, want in het centrum struikelde je in de afgelopen weken namelijk over de verkooppunten van oliebollen en appelflappen. Ik heb zelfs nog even met de gedachte gespeeld om een oliebollentest te gaan doen voor de Scherpenzeelse Krant, maar het waren er zoveel dat ik vreesde rond de jaarwisseling geen oliebol meer te kunnen zien, laat staan de geur van een traditioneel schaaltje op tafel te kunnen verdragen.
Bovendien heb ik als vaste gast in de raadszaal reeds heel jaar lang moeten proeven hoe bruin ze het kunnen bakken in de Scherpenzeelse politiek. Wat dat betreft lijkt De Breehoek tijdens gemeentelijke vergaderingen soms een echte Oud-Hollandse gebakskraam…
Tjonge jonge, wat een jaar hebben we achter de rug. De vuurwerkrestanten van de vorige jaarwisseling waren nog maar nauwelijks opgeruimd of wethouder Evert van de Glind werd uit het college geknald. Toegegeven, hij had zelf het kruid in zijn schietstoel gepropt door willens en wetens zijn ex onder te brengen in een illegale woning in een bijgebouw. Dat moet je natuurlijk niet doen als je bent aangesteld om de wet te houden. Een doorgewinterd politicus kiest dan doorgaans voor het aantrekken van het boetekleed en een diepe gang door het stof. Zo niet Van de Glind. Die versterkte zijn imago van 'Rinus Ritselaar' door de politieke verontwaardiging als erg 'flauw en onterecht' af te doen. Als de raad maar een beetje wilde meewerken door, in het nieuwe bestemmingsplan Buitengebied, een woonbestemming toe te kennen aan het betreffende bijgebouw, zou tenslotte alles keurig op zijn pootjes terecht komen. Dat bleek toch wat teveel gevraagd. Met frisse tegenzin stelde Van de Glind dan ook zijn functie ter beschikking. Maar na zijn spraakmakend vertrek kreeg hij nog wel een mooie afscheidsreceptie aangeboden in De Kromme Hoek waar uiteraard het bluswater rijkelijk vloeide.
Van de Glind heeft zich sindsdien netjes in de anonimiteit van Klein Gooswilligen teruggetrokken. Voor zover dat natuurlijk in dit gebied
mogelijk is, want alleen al de naam Gooswilligen doet bij het gemeentebestuur direct de nekharen overeind staan. Dit broeinest van burenruzies en bezwaarprocedures rond het gebruik van woningen, paardenhouderij en milieuvergunningen kunnen we inmiddels rustig aanmerken als de plaatselijke goudmijn van juridisch en adviserend Nederland. Waar een klein dorp maar groot in kan zijn. Het aanhoudend gekrakeel van de Goos(on)willigen heeft overigens ook de gemeente Scherpenzeel naar schatting al meer dan drie ton gekost aan procedures, externe adviseurs en bemiddelingskosten. 't Is maar dat u weet waarom er steeds meer geknepen moet worden in de gemeentelijke begroting.
Van de zomer kregen we nog even de indruk dat er wellicht iets van de belastingcenten teruggehaald zou kunnen worden met het aanbod van gratis fruit uit de gemeentelijke boomgaard in de lange berm van Gooswilligen, Helaas pindakaas. Groenwethouder Margo van de Fliert heeft ondertussen allerlei, bijkans antiquarische, contracten op haar bureau gekregen waaruit blijkt dat de gemeente in een grijs verleden een aantal aanwonenden het vruchtgebruik van deze bomen heeft toegekend. Daardoor is het volstrekt onduidelijk geworden van welke bomen wel en van welke bomen niet vrijelijk geplukt mag worden. Het in 2014 nieuw aangetreden christelijk college mag daardoor nu ook de tanden gaan zetten in de verboden vruchten van Gooswilligen. Het onderwerp moet ze aanspreken zou je bijna zeggen.
Hoe christelijk het nieuwe college is, was trouwens de belangrijkste politieke peilvraag bij hun presentatie in de raadszaal. Het coalitieakkoord werd namelijk als zo algemeen beoordeeld dat eigenlijk alle partijen daaronder wel hun handtekening hadden kunnen en willen zetten. Vooral GBS voelde zich ten onrechte aan de kant geschoven door hun voormalige coalitiepartner SGP, omdat die liever louter met partijen van kerkelijke signatuur in zee wilde gaan. De nieuwe echtverbintenis tussen SGP, CU en CDA is nog maar nauwelijks uit de wittebroodsweken, maar tot nu toe lijkt Scherpenzeel toch niet helemaal teruggeworpen te gaan worden in de middeleeuwen, zoals door de oppositie werd gevreesd. Die hadden de in verkiezingstijd door het dorp klepperende SGP-paardentram natuurlijk achteraf verklaard als een veeg voorteken. Maar tot nu toe valt het allemaal best mee. Tot grote vreugde van de tractoroptochten minnende GSB-fractie bleek het in college ontbreken van een goede afspiegeling van de Scherpenzeelse bevolking zelfs geen belemmering te zijn voor een optreden van de Achterhoekse rockband Normaal. Tal van feestgangers konden deze zomer in een weiland aan de Vlieterweg op de klompen en met ontblote (mannelijke) bovenlijven helemaal los te gaan in een regen van bier. Oké, SGP-raadslid Gerard van Deelen was natuurlijk te laat geweest met zijn poging om bezwaar te maken tegen de vergunning voor het høkkersfeest, maar het moet voor de oppositie toch een lichtpuntje zijn dat de rockveteranen in Scherpenzeel nog steeds gewoon kunnen deurdonderen.
Net zo geruststellend is het wellicht dat er eigenlijk helemaal niet zoveel is veranderd in de manier waarop het dorp wordt bestuurd. Ook na de aftocht van wethouder Evert van de Glind en het aantreden van het nieuwe college zit de publieke tribune bij commissie- en raadsvergaderingen regelmatig vol met burgers die komen klagen over gebrekkige informatie of inspraak. Helemaal retro voelde ook de oorwassing die wethouder Henk Vreeswijk kreeg van de oppositie voor een pijnlijke aanbestedingsfout met een ook nog premature aankoop van een lift. De verticale ambtenaren mover ligt al maanden ergens opgeslagen voor het geval het gemeentebestuur ooit de
plannen uit de ijskast haalt om het gemeentehuis up to date te brengen. Wat onze burgemeester betreft zou die hele verbouwing aan de Stationsweg trouwens achterwege kunnen blijven als de gemeente de kans zou hebben om wederom hun intrek te nemen in Huize Scherpenzeel. Een centrale plek die volgens Visser veel meer de uitstraling heeft van een gemeentehuis. Op zich geen gekke gedachte, want het dorpskasteeltje en de bijgebouwen zijn, hoewel verpacht, tenslotte nog steeds eigendom van de gemeente. Zitten ze
aan de Stationsstraat natuurlijk wel met een lift die niet meer ingebouwd hoeft te worden. Maar misschien is een Marktplaatsadvertentie dan een idee: 'Nette lift, ongebruikt, nadere inlichtingen bij de heer H. Vreeswijk.'
In de afgelopen maanden begon ik trouwens te vrezen dat ook het Cruyff Court wel eens ongebruikt op Marktplaats terecht kon komen. Wat een raar geschuif met dit cadeau van onze plaatselijke voetbalheld Marco van Ginkel. Van de Omloop naar een plek naast de nieuw te bouwen school aan de Akkerwindelaan/Ringbaan, vervolgens naar een plek in het weiland achter de school en dan uiteindelijk toch maar weer terug naar de Omloop. Het enige wat op dit moment zeker lijkt, is dat het tikkie-takkie veld niet (zoals de omwonenden graag willen) op het braakliggend terrein bij de rotonde komt te liggen. Deze grond schijnt de gemeente namelijk in de verre toekomst
mogelijk nog wat op te kunnen leveren als bouwlocatie voor appartementen. Met wat listig positiespel van een paar metertjes naar links en naar rechts wil het college het Cruyff Court waarschijnlijk ergens rond het huidige speelveldje en de skatebaan laten bouwen.
Tijdens bij de bespreking van het Cruyff Court in de raad kreeg ik trouwens de indruk dat het met de veldverdeling binnen het college ook nog niet helemaal snor zit. CDA-wethouder Margo van de Fliert heeft onder andere de speelveldjes en het groen in haar takenpakket gekregen, dus je zou veronderstellen dat het Cruyff Court tot haar takenpakket behoort. In plaats daarvan werd CU-wethouder Tonnis van Dijk op doel gezet. Ik veronderstel dat het college van mening is dat een Cruyff Court meer sport (en dat is wel de portefeuille Van Dijk) dan ontspanning betreft, al leek Maarten Zwankhuizen van coalitiegenoot SGP daar zo zijn twijfels bij te hebben. Hij was tenminste vrij stellig in zijn bewering dat Cruyff Courts in Nederland uitgelezen hangplekken zijn voor de jeugd. En daar gaat de burgervader dus weer over. Visser beloofde bij het eerste sein van onrust aan de Omloop mobiel cameratoezicht te zullen regelen. De burgemeester kan die toezegging ook waarmaken omdat Scherpenzeel reeds schijnt te beschikken over zo'n mobiele camera. Of en zo ja waar het alziend oog van de gemeente op dit moment dienst doet is niet bekend, maar volgens de regels dient er op zo'n plek in de openbare ruimte ook een meldingsbordje te staan. De waarschuwing 'Big Ben is watching you' hebt ik tot nu toe echter nog nergens waar kunnen nemen.
Maar alle gekheid op een stokje, de jongste burgemeester van Nederland doet het prima in Scherpenzeel. Hij is bij de uitoefening van zijn functie zelfs door iedereen te volgen op twitter. Nou ja, misschien niet helemaal iedereen, want in de wijk De Maatjes en (uitgerekend ook) op Gooswilligen schijnt er een gat in het mobiele netwerk te zitten. In de raad is al gevraagd of dat niet opgelost kan worden door plaatsing van een extra zendmast op de nieuw te bouwen school aan de Akkerwindelaan/Ringbaan. Het lijkt me iets om goed over te communiceren met omwonenden en belanghebbenden, want de voorstellen voor de in- en uitritten bij deze school hebben in het afgelopen jaar ook al geleid tot de nodige onrust en tweedeling in de buurt.
Ach, het verloopt dan misschien niet allemaal even soepel, maar enige drang tot daden kunnen we het nieuwe college niet ontzeggen. Hier en daar worden verkeersdrempels met de grond gelijk gemaakt, kruispunten opgefrut, vervelende paaltjes uit voetgangersgebieden verwijderd en is er budget beschikbaar om meer laadpalen voor elektrische auto's (voortaan zichtbaar en bereikbaar) neer te zetten. Met de straatverlichting is het wat treuriger gesteld, want onlangs bleek dat de gemeente zich in ruil voor een
voor de ondernemer riant onderhoudscontract meer dan 1700 afgeschreven lichtmasten in de maag heeft laten splitsen. Die kun je zelfs op Marktplaats niet meer slijten. Dat de gemeente zich nooit erg druk heeft gemaakt over de openbare verlichting vind ik trouwens ook zichtbaar in de vrij karige feestverlichting in de decembermaand. Waar buurgemeenten Woudenberg en Renswoude tijdens de feestmaand stralen met een prachtig verlicht centrum, moet Scherpenzeel het doen met een niet aaneengesloten rij, soms maar half verlichte, vierkante uithangborden waarin de lelie uit het gemeentewapen in het donker helemaal in het niets verdwijnt.
'De lokale ondernemers moeten we koesteren', was in het afgelopen jaar vaak te horen in de raadszaal. Wel dan lijkt me de centrumverlichting een mooi project voor het nieuwe jaar. Veel geld uitgeven aan de uitbreiding van een particuliere aula bij de begraafplaats, maar niks doen aan de dooie boel van gebrekkige decemberversiering in de dorpskern, staat natuurlijk haaks op elkaar. Wellicht een ideetje om de 'meevaller' van de navordering WOZ over 2014, die de niet-woningbezitters binnenkort voor de kiezen krijgen, weer aan de ondernemers terug te geven in de vorm van een mooie verlichting voor de winkelstraten.
We moeten tenslotte iets hebben om naar uit te kijken in 2015; het jaar waar zowel burgers als gemeentebestuurders als een berg tegenop zien vanwege alle veranderingen in de zorg. CU-raadslid Aart van de Peut ontpopte zich bij dit agendapunt in de laatste raadsvergadering van 2014 als een ware positiviteitsgoeroe door het college aan te sporen om vooral 'aan de slag te gaan', 'de hand aan de ploeg te zetten', 'knelpunten op te lossen als ze deze tegenkomen', 'altijd de oplossing boven de regels te verkiezen' (het leek zowaar Van de Glind wel), 'niemand tussen wal en schip te laten vallen' en 'de vinger nauwlettend aan de pols te houden'. Meer clichés stonden kennelijk niet op zijn spiekbriefje, maar ik denk dat het college de tsjakka boodschap voor 2015 wel heeft begrepen: gewoon vooruit met de geit.
Een mooi voornemen voor het nieuwe jaar. Daar mag best wel een flesje voor worden ontkurkt en een pijltje de lucht ingejaagd. Schaaltje oliebollen en appelflappen op tafel (zelfgebakken of gekocht bij één van de vele verkooppunten in ons dorp) en op naar 2015. Het wordt vast en zeker weer een spraakmakend jaar.
Fijne jaarwisseling.
Margreet Hendriks
