37e Vierdaagse voor burgemeester Hans Colijn van Scherpenzeel
19 juli 2011 om 00:00 Achtergrond,,Dit jaar veertig jaar geleden hebben mijn twee zussen en ik voor het eerst meegedaan. Dit jaar doen we weer met zijn drieën mee en mogen nu allemaal 30 kilometer lopen omdat we alledrie de ‘ouwevrouwenleeftijd’ van zestig hebben bereikt. Mijn ene zus is een poos ziek geweest, maar gelukkig kan ze nu weer meedoen. Met z’n drieën is toch leuker dan met z’n tweeën lopen. Omdat ik ook in het bestuur zit van de wandelbond die de vierdaagse organiseert, vind ik het wel lekker dat ik 30 kilometer hoef te lopen, in plaats van 40. Je bent dan eerder klaar en ‘s avonds wat fitter voor andere verplichtingen.”
Colijn heeft in veertig jaar de Vierdaagse drie keer gemist. ,,De eerste keer was toen mijn zoon net was geboren en ik nog borstvoeding gaf, de tweede keer omdat ik graag overal wilde kijken. Daar kom je als deelnemer niet aan toe. En de derde keer omdat de Vierdaagse na de eerste dag werd gestaakt vanwege de hitte.”
,,In 2004 ben ik bestuurslid geworden van wandelbond KNBLO-NL. Deze bond is toen ontstaan na de fusie van de KNBLO (Koninklijke Nederlandse Bond voor Lichamelijke Opvoeding en de Wandelsportorganisatie Nederland. We hebben nu zo’n 38.000 leden. We hopen op 40.000 zodat we worden opgewaardeerd naar 2 sterren bond door sportkoepel NOC NSF. Ik ben de enige vrouw in het bestuur. Ik heb er onder andere voor gezorgd dat er een lange afstandspad , het Grebbeliniepad, kwam tussen Rhenen en Bunschoten.”
De Vierdaagse wordt dit jaar voor de 95e keer gehouden. De medaille is ook een koninklijke onderscheiding. De Vierdaagse is ooit bedacht door militairen en sporters omdat ze vonden dat een gezond lijf ontstaat door lichamelijke inspanning.
De jaarlijkse avondvierdaagse in Scherpenzeel loopt Hans Colijn, tot haar eigen spijt, nooit mee. ,,Die wordt altijd gehouden tijdens het congres van de VNG (Vereniging Nederlandse Gemeenten, red.). Dat vind ik erg jammer, want het is leuk om mee te doen voor de contacten en het is een goede training voor de vierdaagse in Nijmegen.” Dat laatste was zeker goed geweest, want Colijn moet toegeven dat ze eigenlijk te weinig traint. ,,Wandelen kost heel veel tijd. Het komt er eigenlijk niet van, ik heb teveel verplichtingen. Doordeweeks als burgemeester en in het weekend privé. Ik heb pas nog wel meegedaan aan een mars op de Veluwe. Maar ik loop wel heel gemakkelijk en zonder blaren, dat is mijn geluk. Het eerste jaar had ik op elke teen blaren. Voornamelijk omdat ik te smalle schoenen aanhad.”
Hans Colijn-de Raat komt oorspronkelijk uit het land van Maas en Waal. Ewijk om precies te zijn. In ‘Vierdaagsegebied’ dus. ,,Een vriend van de familie liep mee als militair. En toen hij niet meer meeliep, kwam hij naar ons toe om naar de Vierdaagse te kijken. Toen dachten wij als kinderen ‘dat moet iets bijzonders zijn’ en ‘als we groot zijn, lopen we ook mee’. Dat heeft vervolgens nog even geduurd. Ik ben pas gaan lopen na mijn trouwen en de geboorte van ons tweede kind.”
,,Door alle festiviteiten wordt de Nijmeegse Vierdaagse steeds aantrekkelijkere en drukker. Voor sommigen is dat ook een nadeel. Zij kunnen beter meedoen met de Vierdaagse in Apeldoorn. Die gaat meer door de natuur en heeft ‘maar’ 3800 deelnemers. In Nijmegen wordt eigenlijk alleen gelopen over geplaveide wegen. Buitenlanders die bij de Vierdaagse komen kijken, denken soms dat in Nederland niemand werkt. Omdat de helft loopt en de andere helft langs de kant van de weg staat aan te moedigen.
Ieder dorp maakt er iets van. Ook particulieren. Dat maakt het heel gezellig. Iedereen wil ook aardig zijn. Zo staan er bijvoorbeeld kinderen met gesneden stukjes komkommer langs de route en als het warm is, sluiten mensen tuinslangen aan. Daar loop ik overigens met een boog omheen, omdat ik anders afkoel door het koude water. En dat is slecht voor de spieren.
Dieptepunt
Over het dieptepunt van veertig jaar Vierdaagse hoeft Colijn niet lang na te denken. ,,Dat waren de doden door de hitte. Toen werd de Vierdaagse na de eerste dag gestaakt omdat de hulpverlening niet te garanderen was. De organisatie van de Vierdaagse is zeer professioneel. Er zitten mensen bij van de politie, defensie, een weerman, jurist en de marsleider. De deelnemers geeft dat een veilig gevoel.”
Hoelang ze nog doorgaat met het lopen van de Vierdaagse kan de burgemeester niet zeggen. ,,Zolang ik fit en vitaal blijf en het leuk vind om te doen, blijf ik meelopen. Het is elk jaar een uitdaging om te kijken of ik het nog kan. Bovendien is bewezen dat mensen die sporten eerder genezen van bijvoorbeeld operaties. Ik raad dan ook iedereen aan elke dag te bewegen als dat mogelijk is.”
Burgemeester Colijn is niet de enige Scherpenzeelse die meedoet aan de Vierdaagse. ,,Toen ik hier in 1997 kwam werken, heb ik zeven medewerkers van de gemeente aangestoken met het wandelvirus. Twee daarvan lopen nu nog mee. Ik ken ook een echtpaar en groepjes die meelopen. En ik weet inmiddels waar de supporters langs de route zitten. Het is een feest van vaste bezoekers. En ook mijn eigen familieleden en vrienden lopen mee, hebben meegelopen of staan langs de kant. Het werkt een beetje als een olievlek”, besluit burgemeester Hans Colijn.
