'Onvergetelijke reis' naar Moldavië

WOUDENBERG Al jarenlang is er contact tussen de Hervormde Gemeente en het Kom en Zie-huis in Moldavië, omdat twee gemeenteleden, Mariëlle Turculet en Joanne Hooijer, hier werkten. Nu zij weer in Nederland zijn, blijft hun 'oude thuisfront', de Kom en Zie-commissie, het dagcentrum in Orhei ondersteunen.

Hannie van de Veen

Met enige regelmaat zijn er acties, waarvan de opbrengst gaat naar dit christelijk dagcentrum voor kinderen en jongeren met een lichamelijke of verstandelijke beperking en speciale onderwijsbehoeften onder leiding van ds. Sergiu Pavliuc. Het centrum is afhankelijk van financiële steun uit het buitenland.

ROLLEN WC-PAPIER Om het contact te versterken reizen elk jaar mensen naar Orhei. Zo zijn er van 17 tot 26 juli acht jongeren van 16 jaar en ouder onder leiding van Marissa en Walter Bakker geweest. Sanne, Gijsbert, Emma, Nynke, Anne-Marije, Timon, Mark en Joëlle hebben geklust en voedselpakketten uitgedeeld. Van tevoren voerden ze al acties om geld bij elkaar te krijgen: in samenwerking met AH verkochten ze rollen wc-papier. Op hun vliegreis namen ze ook babykleding en knutselspullen mee.

Marissa: ,,In Orhei hebben we beton gestort op het erf van het ouderlijk huis van één van de kinderen die het centrum bezoeken. Zo kan zij ook als het regent het huis uit. Sergej had het beton geregeld en wij stortten het met twee kruiwagens op een laag stenen. Later boden die mensen ons een barbecue met kip, brood en salade aan. Bij de speeltuin van het Kom en Zie-huis maakten we met tractorbanden zandbakken. Bij verschillende gezinnen brachten we voedselpakketten met olie, rijst, pasta, wasmiddel en zeep.

PAARD EN WAGEN De autoritten in de busjes waren een belevenis, want de wegen zitten vol gaten en het is erg heuvelachtig. Moldavië is een arm land, waar veel mensen nauwelijks kunnen rondkomen. We zijn ook in een klein dorp, Bulaiesti, geweest. Dat was nog armer dan de stad Orhei, waar wel winkels, restaurants en wifi zijn. In Bulaiesti gebruikte men nog paard en wagen en waterputten. Sinds kort is er straatverlichting. Alcoholgebruik is er een groot probleem. Voor onze groep was dit indrukwekkend en confronterend.

In Orhei overnachtten we in leslokalen, een sportzaal en kelder van het Kom en Zie-huis. Er was ook een evangelisatieproject gaande van Roemeense tandartsen. Elke dag werd uitgebreid gekookt voor iedereen en fruit was er in overvloed. We betaalden voor ons verblijf."

GASTGEZIN Marissa was zelf voor de vijftiende keer in Orhei. Ze deed haar stage voor maatschappelijke zorg in Orhei en hielp er vaak bij de kinderkampen. Omdat ze Roemeens spreekt, voerde ze meestal het woord en vertaalde ze als er geen Engels werd gesproken.

De groep genoot tussendoor van de prachtige natuur bij een meer en in een rotsachtig natuurpark met een klooster. Ook bezochten ze de hoofdstad Chisinau. Voor de meesten was het hoogtepunt van de reis de dag waarop ze in een gastgezin verbleven. Marissa: ,,Zo'n reis vergeet je nooit meer. Je wordt stilgezet bij je eigen leven en je geloof."