'[Mijn droom] is het dorp groener maken'

Den Herder tweede op de GBW-lijst

20 december 2021 om 09:54

Sylvia den Herder woont sinds drie jaar in Woudenberg. Het doet haar denken aan Terschuur waar zij is opgegroeid. ,,Het is zo’n leuk dorp. Als je naar Bakkerij Schimmel of de Kaasknabbel gaat word je meteen herkend en maak je gezellig een praatje. Hoe de mensen hier met elkaar omgaan spreekt mij heel erg aan. Woudenbergers laten elkaar in hun waarde en kijken naar elkaar om. Ik hoop dat het dorp haar cultuur behoudt als het de komende jaren verder groeit.”

Den Herder heeft hiervoor 25 jaar in Leusden gewoond. ,,Het is maar 3,5 km verderop, maar het is een totaal andere wereld. Het is iets progressiever en dat vond ik fijn toen ik verhuisde vanuit Terschuur, maar het is veel individualistischer dan Woudenberg.” Ze vertelt dat ze uit ‘armoede’ verhuisd is. ,,Dat is een grapje. Wij hebben hier meer ruimte voor minder geld dan in Leusden en daar genieten wij van”, geeft ze lachend aan. Wat ze heerlijk vindt in Woudenberg is het buitengebied. ,,Ik hou veel van de natuur en wandel vaak met mijn hond in de groene omgeving van Woudenberg. Mijn droom is om Woudenberg nog groener te maken.”

Zowel vanuit haar opleiding aan de Universiteit Utrecht als bestuurskundige, haar werk als griffier/adviseur medezeggenschapsraad bij de Hogeschool Utrecht en haar ervaring vanuit de gemeenteraad in Leusden is zij een meer dan geschikte kandidaat. Den Herder kwam op de radar van GBW toen zij op sociale media een kritische reactie gaf over de plannen voor het openbare groen. ,,Ik werd uitgenodigd voor een afspraak met wethouder Pieter de Kruif. Ik dacht dat ik op het matje werd geroepen, maar het werd een heel goed gesprek. Toen ik vervolgens opnieuw werd uitgenodigd voor een gesprek met zowel Pieter de Kruif als Marco van de Hoef, voorspelde mijn man dat ze mij gingen vragen voor de gemeenteraad. Dat was zo. Ik heb er wel goed over nagedacht. Ik werk 28 uur, heb vier kinderen, die allemaal in de omgeving wonen en ben oma van vier kleinkinderen. Toch heb ik ja gezegd. Los van dat ik trots was om opnieuw gevraagd te worden voor zo’n eervolle functie, besefte ik ook dat je als raadslid van betekenis kunt zijn voor je eigen gemeente.”

In Leusden is Sylvia via vrijwilligerswerk in de politiek verzeild geraakt. Zij was voorzitter van een vrouwencentrum en moest subsidie verdedigen via de politiek. ,,Na een paar jaar ben ik toen door D66 gevraagd om raadslid te worden. Ik heb eerst meegelopen in de schaduwfractie en heb daarna 8 jaar in de gemeenteraad van Leusden gezeten.” Zij omschrijft het werk als raadslid als spannend, je maakt impact en het stimuleert je intellectueel. ,,Ik vind het mooi om met een team in de fractie samen te werken om je doelen te bereiken”, stelt zij bevlogen.

Op de vraag of GBW een goede keuze is als D66-politicus antwoordt Sylvia: ,,Je kunt in Woudenberg niet kiezen voor D66. Voordat ik het gesprek in ging met Pieter en Marco heb ik de website met het programma van GBW doorgenomen. Politiek is emotie en het is belangrijk wat je vindt als raadslid. Ik vind het GBW-programma vrij progressief. Het heeft een duidelijk sociale kant richting de samenleving. Tegelijkertijd is het plan wat rechtser als het gaat om ondernemers een kans te geven. Daar kan ik mij helemaal in vinden. Deze keuzes kan je als lokale partij maken, omdat je geen rekening hoeft te houden met landelijke partijprogramma’s. Dat vind ik eigenlijk heel lekker.”

De afgelopen paar maanden was Sylvia steevast aanwezig bij de raadscommissie- en raadsvergaderingen. Ook hier ziet zij een verschil met de gemeenteraad van Leusden. ,,In Woudenberg is de vergadering veel beweeglijker. Er wordt meer geschorst voor plaspauzes en voor overleg tussen de fracties of binnen het college. In Leusden is de sfeer veel formeler.” 

In Leusden is zij sinds de start actief geweest op het dossier van het sociaal domein. ,,Ik geloofde er toen heel erg in. Nu vind ik wel dat je moet uitkijken dat je de menselijke maat niet mist. Dat zag je in de praktijk wel eens mis gaan. Een probleem is dat er te weinig geld naar kleine gemeenten gaat.”

Ze vindt het uitdagend om in de Woudenbergse raad andere dossiers op te gaan pakken. Zo wil zij zich graag sterk maken voor een meer open en transparante bestuurscultuur. ,,Op dat gebied is er nog wel wat te winnen. Er kunnen op rationele basis afspraken met elkaar worden gemaakt, waardoor het debat meer op ratio en minder op de persoon gevoerd wordt. Het debat in de gemeenteraad is een spel waarvoor duidelijke spelregels moeten worden afgesproken”, geeft ze aan. Daarbij stelt ze dat je het als raadslid goed wilt doen voor je dorp én dan wel voor iedereen in het dorp. Daardoor is zij van mening dat je heel veel onderwerpen samen kunt oppakken. ,,Iedere inwoner wil bijvoorbeeld hier fijn wonen.” Ze heeft er alle vertrouwen in dat dit goed komt. ,,We gaan aan de slag met een frisse ploeg binnen GBW, maar ook binnen het college. Er is een nieuwe burgemeester, een vlotte jonge vrouw, die zelf griffier is geweest en ook de gemeentesecretaris is nieuw.”

Sylvia vindt het fijn dat GBW ambities heeft op het gebied van duurzaamheid. Ze vindt de discussie over duurzaamheid wel ingewikkeld, omdat je dit in verbinding moet brengen met het vraagstuk van de groeiende mobiliteit, de grote opgave voor wonen en de klimaatdiscussie over CO2-uitstoot. Hoe we dit gaan oplossen in samenhang met al die onderwerpen die langs komen, wordt een complexe vraag, stelt ze. Over de positie van de boeren geeft ze aan dat de boeren naast de voedselproductie ook zorgen voor het behoud van het landschap en de natuur. 

Komende jaren is de grootste opdracht voor Woudenberg de klimaatwet die van grote invloed is op de duurzame opwekking van zonne- en windenergie en mobiliteit. In kader van de discussie over duurzaamheid is zij blij met bevlogen burgers die scherp zijn op het gebied van duurzaamheid en dierenwelzijn. ,,Zij houden de gemeenteraad scherp.” Verder benadrukt zij dat Woudenberg wel moet nadenken over de problemen rondom mobiliteit. ,,Dat gaat gierend uit de hand lopen de komende jaren, gezien de grote woonopgave in de regio midden Nederland. Er moet iets gebeuren op dit gebied”, besluit ze.