‘Revue, vroeger, hier en nu'
14 december 2021 om 19:04Deel 26 door Ot Beigelsteijn
Het grondoppervlak van de Harmonie was voor dorpsbegrippen vrij behoorlijk. De voorgevel stond iets achteruitgeplaatst vergeleken met de rooilijn van het pand van de familie Van de Wetering ernaast, waaraan het ook vastgebouwd zat. Hierdoor werd met enkele dikke staanders een soort luifel gevormd waaronder het publiek naar binnen ging. Aan de voorzijde stond op vijf meter hoogte met grote letters ‘DE HARMONIE’ op de gevel.
Vanwege de kostprijs bestond de rest van het gebouw uit een ondermuur met een hoogte van ongeveer 80 cm uit metselwerk en was het overige in houtbouw uitgevoerd. Dat zou zich later wreken.
Ook de hoogte was aanzienlijk en dat was voordelig voor de voorraad zuurstof binnen het gebouw wanneer er een groot aantal bezoekers was. In de winterperiode waren de stookkosten daardoor wel wat hoger maar dat nam men op de koop toe. De binnenruimte werd verwarmd door een grote hout- of kolenkachel vlak voor het podium. De afvoer was met een lange pijp naar boven met twee scherpe knikken naar de centrale schoorsteen op het dak.
De Harmonie kende een hoog podium, dat op destijds gebruikelijke amateuristische en sobere wijze met vijf hangende vintage lampen met industriële ge-emailleerde schalen werd belicht. De spectator zat dus altijd rechtstreeks in de peertjes te kijken.
Men kon het podium betreden door een brede houten trap zonder leuning van vier treden hoog. De achterwand en de beide coulissen waren van hout met een deur erin. Tevens konden ook nog stoffen coulissen aan het plafond worden opgehangen en een toneelgordijn worden dichtgetrokken.
De Rederijkerskamer inspireerde gemeentesecretaris Klomp, die een talent had voor het schrijven van stukken, liederen en voordrachten, tot het schrijven van heel veel eigen werken. Hij gaf daarmee gedurende de jaren ’20 uitvoeringen, Revue’s zoals hij ze zelf noemde, die meerdere keren het Woudenbergse publiek vermaakten met titels zoals ‘Hannes van Wombarg’ en ‘Wat Nu’.
De echtgenote van Klomp bespeelde de piano en zijn dochter vervulde eveneens een muzikale rol. Meerdere teksten zijn bewaard gebleven, maar veel muziek is helaas verloren gegaan. Verscheidene teksten zijn anno 2019 opnieuw op muziek gezet door de Limburgse muzikant Ivo Rosbeek. Vooral het Woudenbergse Koffielied slaat alles. Vroeger schijnen alle pasgeboren zuigelingen éénmalig een theelepel koffie ingegoten te hebben gekregen alvorens ze aan Woudenbergs’ moeder met rijk gevulde borst werden gelegd.
(vervolg in deel 27)
Bronnen: Oud Woudenberg