Lunchroom Reinaerde wil binding met dorpsbewoners

6 december 2021 om 07:01 Maatschappelijk

WOUDENBERG Na tien jaar dicht te zijn geweest, is het restaurant van zorgorganisatie Reinaerde op het terrein van de Heygraeff weer in bedrijf als (maatschappelijke) koffie- en lunchroom. Elke Seelmann en haar gedreven én leergierige keukenbrigade zorgen er voor nieuw elan. ,,Ook voor inwoners van Woudenberg staat de deur wagenwijd open’’, benadrukt Seelmann expliciet.

Aan enthousiasme bij Seelmann geen gebrek. ,,Contact met mensen geeft mij energie’’, zegt ze terwijl ze de lunchroom laat zien die een opknapbeurt heeft ondergaan. ,,We zijn nu drie maanden open en mogen niet klagen zoals het nu loopt.’’ Maar de ambities reiken verder. ,,We zoeken nadrukkelijk de connectie met het dorp.’’ Tot op heden wordt de eetgelegenheid - die een kleine kaart hanteert met verse producten - voornamelijk bezocht door cliënten en personeel van Reinaerde, zo ook cursisten. 

HUISKAMER Seelmann is eigenaar van ’t Bakatelier, een sociale onderneming die organisaties van een maatschappelijke pop-up koffie-lunchroom voorziet. Sinds september van dit jaar voert de Barneveldse, thuis in de horeca, de regie over de lunchroom op de Heygraeff, die feitelijk de gezamenlijke huiskamer is van de circa 170 permanente bewoners (met een beperking) van Reinaerde.

,,Maar de huiskamer werd niet heel frequent bezocht’’, merkt Seelmann op. Haar missie is glashelder: ze wil de eettent laten bruisen en bovendien wil ze mensen met elkaar verbinden. ,,Ik zou zo graag zien dat ook mensen uit Woudenberg hier geregeld een kop koffie komen drinken, een stukje taart eten of lunchen. Kijk, om dit terrein staat een groot hek, en dat is natuurlijk nodig vanwege de veiligheid van de bewoners van Reinaerde, maar we willen ze geenszins buitensluiten van de samenleving. Integendeel. Ze horen er net zo goed bij. Kijk je diep in mijn hart, dan zou ik niets liever willen dan dat de lunchroom uitgroeit tot een gezellige, warme plek waar cliënten van Reinaerde en dorpsbewoners elkaar ontmoeten en waar fijne contacten ontstaan.’’

Hoe meer zielen hoe meer vreugde dus. Maar los daarvan gaat Seelmann binnenkort in het kader van het kunstproject re-creatie scholen in Woudenberg benaderen. ,,Wellicht kunnen we iets voor elkaar betekenen? Ik denk bijvoorbeeld aan snuffelstages. We hebben hier een houtwerkplaats waar kinderen met duurzaam materialen aan de slag kunnen en zo zijn er nog talrijke initiatieven te bedenken om het dorp en Reinaerde dichter bij elkaar te brengen.’’

Ook wil ze Woudenbergers interesseren voor vrijwilligerswerk gericht op het begeleiden van de jonge medewerkers. Seelmann licht toe: ,,Met het ’t Bakatelier zijn we verbonden aan het European Solidarty Corps programma dat jongeren tussen de 18 en 30 jaar vanuit het buitenland de gelegenheid biedt om een vrijwilligerstraject te volgen. De doelstellingen van het programma zijn het vergroten van competenties en vaardigheden van jongeren door maatschappelijke betrokkenheid. De jongeren die het programma bij ’t Bakatelier volgen, komen van Aruba en werken hier in de lunchroom.’’

KEUKENHULPEN ,,Ach, het zijn schatjes hoor, maar af en toe moet je ze een beetje aansporen’’, zegt vaste kracht Trudy van den Brink gekscherend over haar keukenhulpen Joyseline en Dabianni uit Aruba.

Joyseline (21) en Dabianni (20) bakken taarten, brownies, bereiden soepen, salades en helpen zo nodig in de bediening. ,,Het bevalt ons hier ontzettend goed’’, zeggen beiden. Toch moesten ze, geven ze openhartig toe, in het begin wel even wennen aan de cliënten. Joyseline: ,,De eerste keer was ik wel even in shock, omdat je niet gewend bent met deze doelgroep om te gaan.’’ Dabianni: ,,Ik had precies hetzelfde gevoel, maar na dag één was dat gevoel alweer verdwenen. De cliënten die hier komen lunchen of koffiedrinken zijn ontzettend lief en aardig.’’ Joyseline: ,,We proberen altijd wel contact te maken.’’ Dabianni concludeert: ,,Dit is niet alleen een fijne werkomgeving, maar ook een leerzame. We kunnen ons hier sociaal verder ontplooien.’’ Joyseline vult aan: ,,En we leren hier beter Nederlands spreken.’’

De twee vriendinnen zien hun vrijwilligerswerk als een ideale kans om zich definitief in Nederland te vestigen. Joyseline wil rechten studeren, Dabianni heeft haar zinnen gezet op een studie toegepaste psychologie. ,,Het is een goed stel’’, omschrijft Seelmann die tevens aangeeft dat er ook voor enkele cliënten met PGB de mogelijkheid tot dagbesteding is.