‘Een junior ondernemer slaat toe’

27 oktober 2020 om 17:12

Deel 13C door Ot Beigelsteijn

Naast die Wombargse koffie zal er ook wel iets anders zijn geserveerd waarbij de gedachten uitgaan naar Blooker’s cacao, dat vanuit de molen ‘De Vriendschap’ aan het Oetgenspad in Amsterdam werd gepromoot met de slogan ‘half elf Blooker tijd’. Daarnaast zal de oorlam niet ontbroken hebben evenals het kuitbier. Hierbij rijst gelijk de vraag op of zijn voormalige buurman zijn naam niet aan ditzelfde fabriekje, dat al in 1834 was opgericht, heeft ontleend?

In 1902 komt een jonge Berend (die eigenlijk Barend heette) van de Wetering, die geboren was op 7 december 1880, in beeld. Hij had zijn gevoelens even de vrije loop gelaten en moest ten gevolge daarvan trouwen met de 17-jarige Maria Vermeulen. Dat deden zij op 21 juni 1902. Na 6 maanden, nog in datzelfde jaar, werd Cornelis (Cees) op 18 december geboren, later gevolgd door Job en nog twee dochters Jannetje (1905) en Geertruida (1907). In het totaal zou het gezin met 8 kinderen worden gezegend, later nog Barendina (1911), Maria Petronella (1913), Cornelia Suzanna (1915) en Barend Marinus (1922).

Het zal even na 1902 zijn geweest dat Berend een kloek besluit nam om het koffiehuis op de hoek van de Uitleg en de Geeresteinselaan van Lagerweij over te nemen om er een tapperij annex café, in Woudenbergse termen gewoon een kroeg, te beginnen. Een gok, maar ook het nastreven van een vroeg ideaal voor een tweeëntwintigjarige.

Dominee Jan Visser Kzn., predikant van 1892 tot 1902 en opvolger Bart Kleywegt (1902-1927) zullen over dit idee van uitbreiding van drankuitgiftepunten niet hebben staan juichen, omdat die zich zorgen maakte over het alcoholverbruik in het dorp, iets wat hun voorganger Van Nes al had gemeld.

Berend verbouwde de tent, die hij vanaf dat moment café De Poort noemde, op zeer grondige wijze.

Uit de tap werd van meet af aan Amstel bier geschonken, dat breeduit op de westgevel in de vorm van een reclame-uiting werd geproclameerd. Die tap bestond in het begin uit een schitterende porseleinen zuil met daarop een spetterende schoonheid. Later werd die vervangen door een rechtopstaande houten bierton met duigen en banden die een eindeloze stroom van bier moest symboliseren.

De Woudenbergse jongere generatie verzamelde zich graag in de serre waar het met geopende deuren een gezellig gadeslaan was naar wat op de Poort gebeurde. Menig jongeman schroomde niet om zich neergevlijd op een Thonetstoel samen met de ouderen te laten afbeelden. Natuurlijk bleef ook binnenskamers de pet onafscheidelijk op het hoofd.

(vervolg in deel 13D)

Bronnen: Archief Oud Woudenberg, Jubileumboek