'Jongelingen strijden om de meiden'
19 juni 2019 om 09:09Serie 3 deel 9 door Ot Beigelsteijn
De jeugd was er trots op om op de foto te gaan. De ene keer ongegeneerd met blote billen onder een overigens keurig badpak staande in het zwembad of met zijn allen op de duikplank of diep onder de waterlijn zonder zicht op enig mannelijk of vrouwelijk schoon. Een lachend gezicht werd er altijd bij getrokken. De generatie van halverwege de jaren twintig van de vorige eeuw manifesteerde zich op genereuze wijze. De jongens en de de meiden hadden er veel zin in. En twee geslachten samen in het bad? Hoewel een klein deel van de Woudenbergers er nog steeds schande van sprak waren de meesten daar toch al overheen.
In sommige stedelijke zwembaden waren begin twintigste eeuw badmutsen verplicht. Dit in verband met hygiëne. Voor de heren werd dat echter, behalve voor zwemwedstrijden, langzamerhand afgeschaft, voor de dames echter nog lang volgehouden. Lange haren verstoppen namelijk zuiveringsfilters, voor de oude typen filter. Nog afgezien van het feit dat het geen prettige ervaring was als iemands bovenlip onverwachts het gevoel kreeg een lange haar te toucheren.
In Woudenberg nam men dat niet zo nauw. Er zijn meerdere dames te zien zonder badmuts, met badmuts, maar ook met een soort shawltje in plaats van een badmuts. De draagster is niet als moslima aan te duiden want die had Woudenberg in die jaren nog niet. Het valt wel op dat de jongens een hoog gesloten zwempak dragen met galgjes zoals ook al omschreven is in de hoofdstukken die handelden over het buitenwater en de badmode van toen. Voor de criticasters onder de Woudenbergse bevolking: In het water werd het meeste van het menselijk lichaam aan het oog onttrokken; men stoorde zich meer aan de blote billen op de walkant. Maar ja, tijden waren veranderd.
Van de zonneweiden werd nog geen massaal gebruik gemaakt. Het lichtglooiende talud was bedoeld om de bruining enigszins te bevorderen. Omdat de chemicus Franz Greiter toen de Oostenrijkse berg de 'Piz Buin' nog niet had beklommen, waar hij later in 1938 knap zou verbranden, was zonnebrandcreme nog niet uitgevonden. Hij verbeterde het product 'Red Pet Vet' van de apotheker Benjamin Green (eerste onderzoeker naar UV-straling) dat in 1944 gebruikt zou worden door de Amerikaanse soldaten in de Stille Zuidzee. Zo kwam in 1948 'Piz Buin' als eerste op de markt, maar te laat voor de Woudenbergse zonaanbidders op de zonnenweiden. Sommige Woudenbergers hadden hun toevlucht genomen tot olijfolie, een nog onbekend product omdat vakanties naar Spanje en Italië nog niet in zwang waren.
(vervolg in deel 9)
Bronnen: Fotoarchieven fam. Schimmel en Oud Woudenberg