Een goed gesprek met een kopje koffie of thee kan helpen.
Een goed gesprek met een kopje koffie of thee kan helpen. Kleine Schans

JIM biedt jongeren uitkomst

16 april 2019 om 15:41 lokaal

WOUDENBERG De Kleine Schans wil graag het netwerk van de inwoner betrekken om de effectiviteit van de ingezette hulp te vergoten. Deze werkwijze heeft soms een negatieve bijklank doordat het netwerkgericht werken geregeld genoemd wordt als maatregel om kosten te besparen. ,,Dit is erg jammer, omdat het netwerk zoveel meer kan betekenen", zegt medewerker Ineke van het sociaal team in Woudenberg.
Lida, de moeder van Tom (toen 16 jaar) meldde zich afgelopen zomer bij het sociaal team. ,,Ik was ten einde raad. Niets hielp voldoende." Tom licht toe: ,,ik was door de huisarts verwezen naar de geestelijke gezondheidszorg. De afgelopen vijf jaar heb ik allerlei verschillende therapieën gehad, ook samen met familie en zo. Dan was ik weer klaar en ging het weer mis. Iedere keer kreeg ik ook weer een andere therapeut. Ik was er wel klaar mee en dacht 'wat willen ze hier nu weer van me'. Maar toen kwamen Ineke en Youké met de vraag wie mijn JIM kon zijn (jouw ingebrachte mentor). Ik koos mijn oma en zij werd toen mijn JIM."

Lida legt uit dat ze het best lastig vond dat Tom mocht kiezen. ,,Je hoopt toch dat hij de persoon kiest die jij ook wil. Dat Tom zijn oma koos was heel steunend". Volgens Tom werkt deze vorm veel beter: ,,Je kan meteen met je vragen of problemen naar iemand die je vertrouwt, je hoeft niet te wachten op een afspraak en er wordt makkelijker met een probleem omgegaan. Je krijgt gewoon advies wat bij je past en niet een heel gesprek."

Ineke stelt dat de hulpverleners zich richten op het vlot trekken van het hele systeem, door de JIM te ondersteunen. ,,Hierdoor leren mensen het gedrag van de ander begrijpen en wat je kunt doen en kan men beter omgaan met elkaar.'' Desgevraagd vertelt Tom wat het verschil is met eerdere hulp: ,,Mijn oma was er altijd wel en hulpverleners noemden dat wel, maar verder gebeurde er niets mee. Toen mijn oma JIM werd, werd ze onderdeel van de de hulp." Lida vult aan: ,,De begeleiding kwam bij ons thuis wanneer dat nodig was. In het begin twee keer per week. Dat was veel beter, omdat je meteen kan bespreken wat wel en niet goed gaat. De oma van Tom was er dan ook. Er was begeleiding bij het onderwerp 'hoe kan je elkaar steunen', we werden geholpen met onze communicatie en begrepen elkaar beter. Dat hielp ons snel in de goede richting."

Tom vindt het een groot voordeel dat de drempel laag blijft door een JIM te hebben. ,,Je kan alles kwijt, diegene denkt met je mee, ze kent je goed, het is vertrouwd. Hiervoor werd de drempel voor mij steeds hoger om nog meer hulp te vragen. Er was al veel geprobeerd, ik zag de zin niet meer en was niet gemotiveerd. Door een vertrouwd iemand te hebben werd ik meer gemotiveerd"

Hij verwacht wel een moeilijke fase. ,,Als ik 18 word moet ik veel regelen. Ik moet dan meer vooruit denken, sparen en opletten. Dat vind ik soms nog moeilijk. Ik leg nu al dingen voor aan mijn oma en wil weten wat zij van dingen vindt en wat ze mij aanraadt. Dan kan ik me voorbereiden." Lida: ,,Het was een snel en intensief traject. Na drie maanden konden we zelf verder. Als er nu iets is, kunnen we daar zelf een oplossing voor vinden. Dat is toch wat je het liefste wil: dat je het zelf redt."

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie