Recht verbindt de gemeenteraad

In een interview over gemeenteraadsverkiezingen werd mij pas gevraagd wat het afgelopen jaar het hoogtepunt was. Ik koos het moment dat de nieuw samengestelde gemeenteraad de eed of belofte aflegde. Dan zweren alle raadsleden trouw aan de grondwet en beloven het nakomen van de wetten.

We doen niet zomaar wat, maar zijn onderdeel van de democratische rechtsstaat. Iedereen moet erop kunnen vertrouwen dat het gemeentebestuur niet vooringenomen is. En daar spreken we elkaar als dat nodig is ook op aan. Dat onderdeel zijn van de rechtsstaat is in mijn werk een rode draad.

De gemeenteraad stelt deze maand de Algemene Plaatselijke Verordening vast met daarin een nieuw artikel over woonoverlast. Als uiterste middel kan de burgemeester iemand een gedragsaanwijzing opleggen om de overlast voor buren te stoppen. Dat is ingrijpend, maar de rechten van de veroorzaker van de overlast zijn geborgd. Zo moet elke inwoner, organisatie of ondernemer erop kunnen rekenen dat een vergunningaanvraag of een handhavingszaak volgens dat recht wordt afgehandeld.

Natuurlijk zijn de gemeenteraadsleden het niet altijd met elkaar eens. U kent de discussies over een bestemmingsplan of de begroting. Gelukkig hebben wij die vrijheid om van mening te verschillen en tellen de stemmen in de gemeenteraad om te besluiten of een meerderheid voor is. Voor de raadsvergadering spreken we uit dat we spreken met respect voor elkaars overwegingen en dat besluiten dienend moeten zijn aan de Woudenbergse samenleving.

Dat brengt mij bij het schrijven voor Amnesty International. Zaterdag 8 december organiseerde onze eigen Woudenbergse werkgroep Amnesty weer een schrijfmarathon. We schreven voor vrouwelijke mensenrechtenactivisten over de hele wereld. Vrouwen die demonstreren voor gelijke kansen, kritiek uiten op hun regering, zich niet laten wegsturen uit hun land. Want vrouwen die hun nek durven uit te steken, krijgen nog vaker dan mannen te maken met (seksuele) intimidatie, lastercampagnes en verkrachting.

Door mee te schrijven hoorden we in Woudenberg bij al die mensen die wereldwijd een gebaar maken voor de rechtvaardigheid. Ook deze manier van aandacht vragen voor het recht maakt het verschil. Na de schrijfactie van vorig jaar zagen we dat een Chinese advocate niet langer door de autoriteiten werd lastiggevallen. En dat een Molukker die gevangen zit in Indonesië zijn familie weer mag zien.

Recht doen begint bij onszelf en maakt wereldwijd het verschil.