‘Operatie Faust’ trekt veel bekijks

WOUDENBERG In Woudenberg en Scherpenzeel werd op Bevrijdingsdag onder andere operation Faust herdacht. ‘Een humanitaire missie die ervoor moest zorgen om inwoners van West Nederland, die nog niet bevrijd waren, van voedsel te voorzien.’ Zo omschrijven Peter Goudkuil (27) en Marijn Loois (29), twee organisatoren van de herdenking, de missie die donderdag werd nagespeeld.

Wat drijft de twee jonge mannen om deze missie, met voertuigen van Keep Them Rolling, te organiseren? ,,Ik vind dat we de helden van de tweede wereldoorlog moeten blijven eren’’, is het begin van een antwoord dat Peter geeft. ,,Het mooie aan Operation Faust vind ik dat het niet ging om het voeren van oorlog, maar juist om een menselijke missie. Mensen die het erg nodig hadden, werden voorzien van voedsel.’’

AKKOORD VAN ACHTERVELD Terwijl Zeeland en het oosten van Nederland al bevrijd zijn, zucht het westen nog altijd onder de druk van de Duitse bezetting. In april 1945 onderhandelen de geallieerden met de Duitsers om de hongersnood die is ontstaan te beëindigen. Op 30 april komt het tot het Akkoord van Achterveld. Britse en Amerikaanse bommenwerpers mogen voedselpakketten droppen boven het westen van Nederland. Operatie Manna en Chowhound zijn een feit. Naast het droppen van voedsel werd er ook aangevoerd over de weg, met Operation Faust.

VERSPREIDING ,,De voedselpakketten werden vanuit Nijmegen via Arnhem naar het Enka-terrein in Ede gebracht’’, legt Marijn uit. ,,Van daaruit werden de pakketten door Canadese chauffeurs naar de Nude in Wageningen vervoerd, om vervolgens door tweehonderd burgerchauffeurs naar Utrecht vervoerd te worden. Daar vandaan vond met boten en via de weg verspreiding in west-Nederland plaats. De vrachtwagens reden meerdere keren per dag van Wageningen naar Utrecht en terug. Zo brachten zij een kleine 1.200 ton voedsel per dag richting het westen.’’

Waarom hechten Peter en Marijn er zoveel waarde aan om te vertellen over Operation Faust? ,,Omdat de generatie die de Tweede-Wereldoorlog heeft meegemaakt steeds kleiner wordt’’, zegt Peter. ,,Er zijn daardoor steeds minder mensen die het verhaal doorvertellen. Door dit te organiseren blijft wat er gebeurd is leven. En dat wordt steeds belangrijker naarmate er minder mensen zijn die het zelf hebben meegemaakt. Hoe lang wij dit blijven doen? Ik ben ermee opgegroeid en denk dat ik mijn hele leven dit soort activiteiten zal blijven organiseren. Het is belangrijk om nooit te vergeten wat er is gebeurd’’, vindt Peter.

GENIETEN Het geduld van de toegestroomde Scherpenzelers en Woudenbergers werd donderdag op de proef gesteld. Het verkeer zat niet mee, waardoor de voertuigen vertraging op liepen. Maar eenmaal geparkeerd op het terrein van het museum aan de Brinkkanterweg was dat al snel vergeten. Kinderen keken hun ogen uit en mochten gaan zitten in de oude legervoertuigen. Een oude man stond erbij en keek ernaar met een glimlach op zijn gezicht en een glinstering in zijn ogen. Het verschil tussen hem en de kinderen is dat hij de oorlog meemaakte. De overeenkomst is dat zij donderdag beiden konden genieten, in vrijheid.